De gemuudt Angelgaard aer slaafende om ae houd, legende een hir ving onder hir kaep on deckende se be ander den. En vogabond roud koot dangersam snouft hir geklooght boeute.
- Hee du! - ig klaag ou angel. - Vagfoer devel slaaf du here?! Gee on koep!
De koot frettsam ertraemt on hindt se i houdvend. Den angel opt hir kaep on lugt mu unferstaettsam.
- T's opt te slaafen! - ig sag. - Somvig aer zeer nijding die nou besuurt!
- Ben gemuudt, - hie aanvoerdt. Hir voos koldsam graegt; dere'r de moess i henna ogen. - Led mu rasten. Ben gemuudt te koeppen. Minne beena eer kranginga. Minne vingen eer gevoulde.
Ig soor hom dann.
- Miseert, miseert, - ig sag hom. - Aftaak denna vingen on frool. Ig vill been aansted af die.
Hie helft mu opklooden henna vingen on ig ga fra houd dounvaard...
Ben geening be autum doert. Vogabond hounde affen op minne vingen, dee taaken attems te bijsen minne hoelen; hulsen tvisten afna mu. Ben geening be autum doert. Lev stielsam je, man. Ig koep die. Ig vill inte slaafende.
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Комментариев нет:
Отправить комментарий